منطقه بندی سیستم هوارسانی

منظور از منطقه بندی سیستم های هوارسانی در این مرحله از طرح بررسی سیستماتیک عوامل موثر در جداکردن سیستم های هوارسانی و رسیدن به اطلاعات زیر است :

• تعداد و محل هوارسان ها
• سطح تقریبی لازم برای اتاق های هوارسان
• فضای تقریبی لازم برای مسیرهای افقی و کانال های قائم هوا
• در منطقه بندی هوارسانی موارد زیر باید مد نظر قرار گیرد.

منطقه بندی هوارسانی باید از منطقه بندی حریق ساختمان تبعیت کند و با آن هماهنگ شود .

منطقه بندی هوارسانی باید از زمان و مدت بهره برداری از هر فضا تبعیت کند چنانچه بعضی از فضاها در زمان های خاص و در مدت زمان معینی از آنها استفاده می شود که با سایر فضاها تفاوت دارند . عامل دیگری که در منطقه بندی هوارسان ها اهمیت دارد انتخاب جای مناسب برای اتاق های هوارسان است که باید به صورتی باشد که کارگران برای دسترسی به این اتاق ها از فضاهای اصلی و کاری عبور نکند .

در انتخاب محل های هوارسان باید همه راه حل های ممکن بررسی شود تا طول کانال های هوارسانی از دستگاه هوارسان به فضای مربوط به آن به حداقل برسد این امر صرف نظر از هزینه ساخت و نصب کانال ها با توجه به انتخاب سیستم هوارسانی کم سرعت فضای لازم برای عبور کانال های قائم ( در شافت ها ) و کانال های افقی ( در سقف های کاذب )  را کاهش خواهد داد . ضمن اینکه قدرت موتور فن ها نیز کاهش خواهد یافت .

عامل دیگری که در منطقه بندی سیستم های هوارسانی محدود کننده است ظرفیت دستگاه های هوارسان است برای پرهیز از سفارش دستگاه های مخصوص به سازندگان و کاهش لرزش و سر و صدا در حدود 10 تا 20 هزار فوت مکعب در دقیقه انتخاب می گردد .